tag:blogger.com,1999:blog-4247054726613359701.post8586639052648034918..comments2024-03-19T12:18:52.706+03:00Comments on İçimdeki ucu bilenmemiş kelimelerim: Galiba (d)üşüyorum...RuYaYLahttp://www.blogger.com/profile/13228316649881597049noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-4247054726613359701.post-67448955375678866282008-09-19T14:09:00.000+03:002008-09-19T14:09:00.000+03:00Ben tüm başıma gelenleri gecenin karanlığı diye ni...Ben tüm başıma gelenleri gecenin karanlığı diye nitelendiriyorum elbet bir gün güneş doğar :) hayatta bazıları gündüzü yaşar ilk başlarda sonraları da geceye dönmeye başlar herşey; hastalıklar , acılar , kayıplar .... ben gecelerden başladım yaşamaya ufak yaşlardan beri elbet bir gün benimde gündüzlerim olur :)<BR/><BR/>sanırım çekilen acılarla mutluluklarla sıralanıyor tüm kelimeler insanın beyninde... Ben şair olduğumu idda edemem sadece yazmayı seviyorum ve beynimdeki sıralanmış sözlerin büyüsünü...<BR/>(Az öncede aynı şeyleri bir arkadaşıma söyledim..)Ve yazmaktan vazgeçmeyi düşünmüyorum yazdıkça rahatlıyorum)<BR/><BR/>Unutmadan hoşgeldin hayatımın satırlarına yorumların için çok tşk ederim :)RuYaYLahttps://www.blogger.com/profile/13228316649881597049noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4247054726613359701.post-85865465719485509812008-09-19T01:53:00.000+03:002008-09-19T01:53:00.000+03:00"Karanlıkların en yoğun olduğu zaman sabaha yakın ..."Karanlıkların en yoğun olduğu zaman sabaha yakın olandır."<BR/><BR/>Kaç saat oldu bilmiyorum. Yazılarınızı beğeniyle okuyorum.Hüznünüz beni de kuşattı.<BR/><BR/> Özellikle anne ve bababızın elleri olağanüstü güzel bir anlatı. Bir o kadar da acı verici.Hepimizin benzer öyküleri var bu konuda. Ama sizin ki çok daha acı verici. Yalnız yüklenmişsiniz tüm bunları. Kolay gelsin. <BR/><BR/>Yazmaya devam edin lütfen...aysemahttps://www.blogger.com/profile/00385429700156050529noreply@blogger.com