Yara bandı tutmayacak kadar derin....
Can dayanmayacak kadar acımasız....
Önce bir müzik açtım "sessizligimi" bozsun diye...
Tüm "kırık"larımı toplayıp teker teker dagıldıkları yerden, bi kutuya koydum , özenle kaldırdım yüksek bi rafa ...
Sonraa uzun zamandır görmezden geldigim , düzelir diyip ellemedigim "yaralarım" ' a pansuman yaptım....
Evin her yerine saçılmıs olan "zamansız gidis"leri özenle süpürdüm, çöpe döktüm...
Bütün camları açtım kasfetli "yalnızlık" kokusu dagılsın, içerii yeni"umut"ların kokusu dolsun diye...
Aldım elime bir igne tek tek dikmeye basladım "hayal"lerimi, içimde yarım kalmıs ne varsa ...
Toz almaya basladım; bütün esyalarımın üstünü saran "özlem"leri temizlemek için...
Bir kahvenin 40 yıl hatırı var yaa, bol sekerli bir kahve yaptım damagımda kalan "acı"yı silmek için...