Hayata karşı direncimi kaybediyorum bazen ( ! ) ” istemesem beni üzemezler “ ya da “carpe diem” felsefesi bi halta yaramıyor işte böyle zaman dilimlerinde…
'Sanki biraz uyku sersemliği, biraz yorgunluk...'
Bir ikize ihtiyacım var böyle kriz anlarında yerime geçebilmeli… içki, sigara , nutella ve bilumum ihtiyaçlarıma karşı koyacak, izin vermeyecek bir kopya, ikizim…
Zaten var bir dengesizlik bende bu aralar,
kendini kandırma merakı ...!
Kanamalarım, yaralanmalarım durmuyor,
çığ gibi, bir çığlık gibi;
Düşüyorum hayattan...
Ağustos 2008'de yazmışım bu yazıyı.. "Gün gelir devran döner " derler ya hani.. Hep öyle düşünürdüm fakat "Tarih tekerrürden ibaret" miş....
