Teyzemi yolcu etmeye gitmiştik oysa oraya..
Ama teyzemden çok,
Tren istasyonundaki ağaca takıldı gözlerim bugün..
Kim bilir
Kaç misafir ağırladı o kocaman dallarının altında ?
Kaç kişi mendil salladı onun altından,
O koca trene?
Kaç sevdalı onun altında ayrıldı?Ya da kaç sevdalı sevdasına kavuştu?
Kaç hayata tanık oldu?
Ama her ne olursa olsun
Her çalınan düdüğün ardından
Gidenlere inat
Yalnız
Ve dimdik ayakta..
4 yorum:
işte ağaçlar kadar dik olmuyor insanlar yaş aldıkça.. bu yüzdendir yaşlılığa olan soğukluğum.. hoş yaşlanmak için can atan da yoktur ya...
Neden bilmem ama bu yazın şu an da içimi acıttı.Sevgilerimle
Gereksiz yazar;
Keşke onlar gibi olabilsek dimi :(
Yaşlanmaktan korkar herkes ama onunda tadı bir başka galiba ne dersin ?
Beyaz Mendil;
Bazen canımızı yakıyor ufacık şeyler bile.. Umarım hep mutluluk yanında olur..
Sevgiler..
Yorum Gönder