3 Haziran 2009 Çarşamba

KaRaNLıK

"Bir gece ansızın farkediverdim yalnızım... !"


Yalnız olduğunda ;

Konuşmaya ne kadar çok ihtiyacın olduğunu farkediyorsun karanlığın kucağında..

Karanlık gecenin seni anlamayacağını düşünmenin kasveti sarıyor her yanını...

Etrafına baktığında gördüğün şeyler hep siyaha karışan renkler..

Tek olmanın bütün telif haklarını satın almışsın gibi ;
inadına, yalnızlığını bölmüyor hiç bir kapı zili ya da telefon melodisi...


Kendimi avutuyorum ;



"Sil gözünün yalnızlıklarını"

"Yüzünü geceye çevir ve yürü.
Çünkü mutluluk karanlığın sınırında başlar"



Hiç yorum yok: