Hayata başka bir noktadan bakabilmeyi isterdim hep
Yazın sıcağında ıslanıp, yağmurda yanmak gibi…
Oysaki kirpiklerimde hep aynı keder…
Bu koskoca kentin ıssız bir köşesinde payıma düştüğü kadar çekiyorum, çekmem gereken ne varsa…
Kül tabağımda binlerce cinayet…
Ateş söndüğünde geriye kalan yalnızlık…
Sigara külü kadar yalnızlık…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder