AH BaBa

Cumartesi akşamı üst komşumuzun düğünü var...

Artık evden çıkıcaz, bir taraftan makyajımı yapıyorum, bir taraftan da babamla tartışıyoruz..

—Yaa düğüne giderken yapmasana şunu baba

—Banane ben böyle gidicem yoksa gelmem bak ( çocuk gibi inatlaşıyor )

—Ama yapma böyle çizgili pantolonun üstüne giyilir mi o ceket ?

—Bananee ben böyle gidicem işte

—Olmaz yaa takımını giy!

—İstemiyorum

—Bunlar yakışmamış kahveye gider gibi gidilir mi düğüne ?

O sırada telefon çalar zaten sinirleri tepesinde olan ben ;

—Efendim

—Pardon sigorta şirketinde mi çalışıyorsunuz?

— Hayır

—Ama şey adınız “Rüya” değil miydi ?

—Evet

—Şey ben sizinle konuşmak istiyorum aslında numaranızı şirketten aldım

—Ne şirketi ? Yaa bi kere kimsin sen telefon ilk açıldığında insan önce kendini tanıtır ! nesin neyin nesisin?

—Ama şey ben sizden çok hoşlanıyorum vıdı vıdı vıdı (adam nefes almadan konuşuyor )

O sırada baktım babam takımı sessizce yerine asıyor sıvışıcak dışarıya...

—Aaa yeter ama hiç uğraşamayacağım git aynaya bak, ona anlat derdini!

Çatt adamın suratına kapadım telefonu...

Doğru babamın yanına...

Sinir katsayımın arttığını gören babacım da mecburen verdiğim takımı ve kravatı takmak zorunda kaldı sesini çıkarmadan...

Ahh babacım nolurdu baştan değiştirseydin de şu sapığa haddini bildirseydim :)