DüŞüYoRuM HaYaTTaN...

Hayata karşı direncimi kaybediyorum bazen ( ! ) ” istemesem beni üzemezler “  ya da “carpe diem”  felsefesi bi halta yaramıyor işte böyle zaman dilimlerinde…

'Sanki biraz uyku sersemliği, biraz yorgunluk...'

Bir ikize ihtiyacım var böyle kriz anlarında yerime geçebilmeli… içki, sigara , nutella ve bilumum ihtiyaçlarıma karşı koyacak, izin vermeyecek bir kopya, ikizim…

Zaten var bir dengesizlik bende bu aralar,

kendini kandırma merakı ...!

Kanamalarım, yaralanmalarım durmuyor,

çığ gibi, bir çığlık gibi;

Düşüyorum hayattan...

Ağustos 2008'de yazmışım bu yazıyı.. "Gün gelir devran döner " derler ya hani.. Hep öyle düşünürdüm fakat "Tarih tekerrürden ibaret" miş....