İçim üşüdü...
Cam kenarında kuytu bir koltuğa sığındım.
Şehrin ışıklarını izlerken anladım!
Ben bu şehre Ait değilimm...
Odamın camındaki buğuya çizdiğim
Masallarımla avunuyorum...
Yorum Gönder
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder