Suyunda bulamadım tak'ları
Zaman denilen kuyunun
Yüzümde bu yüzden,
Yalnızca tik'lerini taşırım
Çocukluğumun...
.......
İki çocuk
Rahatlıkla oturduğumuz
Kapının eşiğine
Kendi başıma zor sığıyorum bugün
Büyüdükçe insan
Yalnız mı kalıyor ne?
Sunay Akın
Duvardaki saatin tik-takları , bir tren katarı gibi taşırken zamanın yükünü geleceğe... Yarım kalan bir kış mevsimi gibi yaşadım, yüreğime bir beden büyük gelen her şeyi… Üşüdüm belki de ama titremedim iliklerime kadar…
Yokluğun Rengi Beyaz...
4 yorum:
zaman her şeyin ilacı derler, yok oluşunda hissettirmeden silip gider, bir süre fotoğraflarda yaşarsın, bir süre sonra onlar da gider...
Zamanla geçmeyen şeyler var,kaçamadığın...
Bazen silinmiyor yaşananlar.
her eski bir yeniyle yer değiştirir değiştirilmeyecekler vardır ki zamanla azalır azalır unutulur...
Aslında bazen unutmak gerekmiyor, her eski bir deneyimdir ve iyisiyle kötüsüyle aklın bir kenarında durması iyidir iyi :)
Yorum Gönder