Yazılan fermanlarda kelimeler aralarında gövde gösterisi yapıyor...
Beynimdeki anılarsa provokasyon çalışmalarında...
Her yazının perde arkasında bir kırılmışlık incinmişlik ya da mutluluk saklıdır değil mi?
Ne zaman yazmak için otursam kelimeler bir yerlere kaçıp saklanıveriyor, geriye kalanlar sadece sorular...
Sorular aslında ruha batmış dikenlermiş...
Biraz baktım sol yanıma;
delik deşik...
Orhan Veli'nin de dediği gibi
Cep delik cepken delik
Yen delik kaftan delik
Don delik mintan delik
Kevgir misin be kardeşlik?
4 yorum:
Kaçırma o kelimeleri, saçından tut getir :)
Güne Ruyayla başlamanın ayrıcalığını yaşıyorum ^^
Bir Orhan Veli de benden...
Kimi işinde gücünde,
Kiminin donu yok kıçında.
Ağız var,burun var, kulak var;
Ama hepsi başka biçimde.
Tamam tutmaya çalışırım :)
teşekkür ederim ;)
aysema;
teşekkürler
Yorum Gönder