14 Ekim 2008 Salı

Delik Deşik

Yazılan fermanlarda kelimeler aralarında gövde gösterisi yapıyor...

Beynimdeki anılarsa provokasyon çalışmalarında...

Her yazının perde arkasında bir kırılmışlık incinmişlik ya da mutluluk saklıdır değil mi?

Ne zaman yazmak için otursam kelimeler bir yerlere kaçıp saklanıveriyor, geriye kalanlar sadece sorular...

Sorular aslında ruha batmış dikenlermiş...

Biraz baktım sol yanıma;

delik deşik...



Orhan Veli'nin de dediği gibi

Cep delik cepken delik

Yen delik kaftan delik

Don delik mintan delik

Kevgir misin be kardeşlik?



4 yorum:

pRncfRn dedi ki...

Kaçırma o kelimeleri, saçından tut getir :)

Güne Ruyayla başlamanın ayrıcalığını yaşıyorum ^^

aysema dedi ki...

Bir Orhan Veli de benden...

Kimi işinde gücünde,
Kiminin donu yok kıçında.
Ağız var,burun var, kulak var;
Ama hepsi başka biçimde.

RuYaYLa dedi ki...

Tamam tutmaya çalışırım :)

teşekkür ederim ;)

RuYaYLa dedi ki...

aysema;

teşekkürler